Hammurabi Kanunları

MÖ. 1810-1750 yıllarında yaşayan Hammurabi, I. Babil Devleti’nin altıncı kralıydı. MÖ. 1760 yılından itibaren kullanılmaya başlayan ve kendi ismi ile anılan kanunları 282 maddeden oluşmuştur:
  1. Birini esir alıp köle ilan eden fakat bunu kanıtlayamayan kişi ölümle cezalandırılır.
  2. Bir kimse, bir adam hakkında bir suçlamada bulunur ve suçlanan kişi ırmağa gidip ırmağın üzerinden atlar ve suya batarsa, suçlayan kişi onun evine sahip olur. Ancak, ırmak suçlanan kişinin suçlu olmadığını kanıtlar ve o kişi canı yanmadan kurtulursa o zaman onu suçlayan kişi ölümle cezalandırılır ve ırmaktan atlayan kişi kendisini suçlayanın evine sahip olur.
  3. Bir kimse büyüklerinin huzurunda bir suç iddia eder ve yaptığı suçlamayı kanıtlayamazsa, iddia ettiği büyük bir suç ise ölümle cezalandırılır.
  4. O kimse, büyüklerini tahıl ya da para cezasına çarptırmayı başarırsa o fiilden dolayı ödenen cezayı alır.
  5. Bir yargıç bir davaya bakar ve bir karara varırsa verdiği hükmü yazılı olarak takdim eder; daha sonra verdiği kararda bir hata ortaya çıkarsa ve bu kendi hatasından kaynaklanırsa o zaman davada onun tarafından kararlaştırılan para cezasının on iki katını öder ve halka duyurularak yargıçlık makamından el çektirilir ve bir daha asla yargıçlık yapamaz.
  6. Bir kimse tapınağın ya da mahkemenin eşyasını çalarsa ölümle cezalandırılır ve ondan çalınmış malları alan kişi de ölümle cezalandırılır.

Yazının Tamamı İçin...

Email:

    ozdilm@gmail.com

14